Op een zwoele zomernacht in het zuiden van Frankrijk, met vrienden rond het kampvuur en wat flessen rode wijn die rondgaan: daar begint het verhaal van Escargots Des Flandres.
Want plots vraagt iemand: ‘Wat willen we met ons leven nog doen?’ En net op dat moment zien David en Ilse een slak zachtjes in het natte gras kruipen en bedenken: dat is wat we willen doen. We willen slakken kweken.
Ze hebben voor de Gros Gris gekozen. Waarom? Omdat hij vast van structuur en tegelijk zacht en smeuïg is. Even in bouillon gekookt, en hij is om je vingers bij af te likken. In de lookboter smaakt hij mogelijks nog beter.
"Even in bouillon gekookt en de Gros Gris is om je vingers bij af te likken."
Stap voor stap willen David en Ilse hun bedrijfje uitbouwen en nog meer zelfvoorzienend werken. Vandaag maken ze de bouillon en de lookboter al zelf. Op termijn willen ze dat alle groenten die de slakken eten, ook zelf zijn gekweekt.
Eén droom kan David nu al afvinken. Van zijn vrienden moest hij zijn eerste escargot aan een sterrenrestaurant kunnen verkopen. Voor de rest van het verhaal moet je bij een chiquer etablissement ergens in Waregem zijn.